Diagon Yolu.
‘Evet Madam Malkin, boyum birazcık uzamış. Hah işte, bu cüppe tam bana göre!’ Artık genç bir cadı olan Delphia aynada son bir kez daha cüppesine baktı. Cüppe narin bedenine cuk diye oturuvermişti. Sonra Madam Malkin’e gülümseyerek; ‘Şey ben bi de bu cüppenin kırmızısından da rica edebilir miyim, Madam Malkin?’ Madam Malkin cüppenin kırmızısını bir müddet sonra henüz yoğunlaşmaya başlamamış dükkanın bir diğer ucundan getirdi ve Delphia’a uzattı. Delphia kırmızı cüppeye şöyle bir baktı ama sonra bu cippeyi almamaya karar verdi. Yeterince kırmızı cüppe almıştı zaten bu yaz. Bir tane daha almaya gerek yoktu. Madam Malkin’e teşekkür edip cüppeyi almaktan vazgeçtiğini söyledi kibarca ve aldığı siyah cüppenin ücretini ödedi ve dükkan sahibine gülümseyerek dükkandan çıktı. Elinde bir paket daha olmuştu.
Dışarı çıkınca Diagon Yolu’nun o sıcacık rüzgarı yüzünü okşadı. Diagon Yolu’nda dolaşmak Paris’in sokaklarından sonra dolaşmayı en sevdiği yerlerden biriydi, hatta başında geliyor olabilirdi. Delphia elindeki paketleri bir kenara bırakıp son bir kez alınacaklar listesine göz attı;
-Madam Malkin’den yeni cüppe
-Yeni ders kitapları
-Yeni defter, kalem vs. kırtasiye araç-gereçleri
- Yeni iksir malzemeleri
….
‘Eyvah’ dedi birden Delphia. O telaşla neredeyse elindeki paketleri düşürüyordu. Biçim Değiştirme ile ilgili yeni çıkan bir kitabı sipariş vermeyi unutmuştu. Stoklarda kalmadığı için sipariş verecekti. Hemen oraya gidip bu işi halletmesi gerekiyordu bu nedenle aceleyle Flourish&Blots’un yolunu tuttu. Koşar adım bir biçimde oraya vardı ve direk içeri daldı. Birden yaptığı bu kaba hareketi fark edip dükkanın sahibinden özür diledi.Ben çok özür dilerim! Her neyse ben size bir sipariş verecektim. Hani şu bu sabah sorduğum ve sonra her nasılsa siparişi vermeden dükkandan çıkıp gittiğim kitap, Biçim Değiştirme ile ilgili yeni çıkan kitap. İşte onun sipariş ediyorum. Oldu çok teşekkür ederim. İyi günler size!' Dedi ve yanakları kızarmış bir biçimde dükkandan çıktı. Aslında böyle bir insan olmamaya özen gösteriyordu Delphia.Diagon Yolu’nda artık ilerlerken biçim değiştirme ile ilgili kitabı düşünerek yoluna devam etti.
Her şey tamamdı. Şimdi sıra artık dinlenebilirdi. Belki daha sonra anne ve babasına birkaç hediye bakabilirdi ama ondan önce şöyle bir soluklanması lazımdı.Bu drumlar için de Diagon Yolu’ndaki en ideal yer Dondurmacı’ydı. Dondurmacı’ya gidip üzerindeki pelerini çıkarıp tam oturuyordu ki dondurmacı’nın ilerisinde yanındaki çocukla hararetli bir şekilde tartışmaya dalmış tanıdık bir yüzü gördü. Kızın yanındaki ondan biraz daha uzun boylu olan çocuğun yüzünde bıkkınlık belirtisi vardı.Bu ikili Anaïs ve abisi’ydi. Ayağa kalktı ve gülümseyerek yanlarına gitti. ‘Selam, ne güzel bir tesadüf bu böyle?!Sizi burada görmek ne güzel! Koca bir yaz görüşemedik öyle değil mi?’ dedi Delphia Anaïs’e sarılarak.
